Chileko egun garestiak atzean utzita, azkenean, duela pare bat egun iritsi ginen Perura. Aricatik (Chile) Tacnara (Peru), kolektiboetan egin genuen bidaia, eta milaka aduana pasa ondoren + interpol-en kontrola, azkenean iritsi ginen Arequipara.
Arequipa, Peruko bigarren hiririk handiena da, ia milioi bat biztanle ditu eta 2300m-tako altueran kokatzen da. Inguru erabat bolkanikoa du eta normala da maiztasunez lurrikarak egotea (gu iritsi baino hiru egun lehenago 5 graduko lurrikara jasan zuten!! Baina badirudi oso ohituta daudela kezkarik ez baita somatzen).
Egia esan, antzematen da Chilen ezagutu ditugun herriekiko desberdintasuna, eta badirudi berriz ere, Sucren gaudela. Nahiz eta hau aberatsagoa den, baditu hainbat antzekotasun Boliviarekin: jendeak itxura indigenagoa du; eraikuntza guztiak kolonizazio garaikoak dira; kalea gurutzatzea bizitza arriskuan jartzea da...
Baina bestalde, nahiko hiri garatua denez, erosotasun guztiak aurkitu ditugu (hegoameriketan gaudenetik dastatu dugun kaferik hoberena topatu dugu!!).
Eraikuntza zoragarriz beterik dago (monastegiak, jauregiak, elizak…) eta erdiguneko eraikuntza guztiak harri bolkaniko zuri ederrez eginak daude, baita gure hostal kutre bezain xarmangarria ere!!
Hala ere, inguru honetako ikusgarriena Colca kañoia omen da, munduko bigarren kañoirik handiena. Baina hori bueltarako utziko dugu, gaur gaueko 9:30etan Limara goaz eta!!
Pd: Lehenengo argazkia, Arequipako “tiko” taxiak dira; bigarrena aldiz, gabonetako zuhaitz azpian gure lagun katalan, frantses eta brasildarrarekin.
No hay comentarios:
Publicar un comentario