Martxoak 1; goizeko 6:30ak eta Maier eta Maddi gora!! Euskal Herriko erreleboaren bila abiatu ginen Sucreko terminalera. Antza denez, ez dugu oraindik ikasi Boliviako autobusak sekula ez direla aurreikusitako orduan iristen, baina emozioaren indarrez, 7tarako bertan ginen. Halako batean iritsi ziren, eta a ze poza!! Ordutik bost gara gure gelan!! Nola ahala moldatzen gara maleta artean bizirauteko!!
Duela lau egunetik, hemen ere ihauteriak “ospatzen” gabiltza. “Ospatzen” diogu, duela hilabetetik ur globazoen inbasio batean murgildurik gaudelako. Hilabetez geroztik bustiak iristen gara etxera, baina ihauteriak hasi direnetik alerta gorrian gaude!! Globoak hemendik eta handik; ur baldekadak burutik behera; kamioi gaineko brigadak etengabe; apar nazkagarri bat gorputz guztian barrena; gas
lakrimogenoak; zutik mantendu ezin diren milaka mozkor… benetan kaotikoa da hiria eta beldurra ematen du kalera ateratzeak. Ihauteri hauek bereziak izan dira hala ere. Martxoaren 4 eta 5ean, Maier eta Iratiren urtemugak izan ziren, eta nola ez, por todo lo alto ospatu gentiuen: Boliviako tarta erraldoia, jolas kooperatiboak, logika jolasak, Tarijako ardo ona… Jende dexente bildu ginen etxean eta giro aparta izan genuen, gure betiko menu ezagunarekin: ensalada a la vasca, revuelto a la vasca, pastel de quinua, Benjaminen pastel beganoa…
Zorionez, bi egun barru etxe gartzelaratzea amaituko zaigu eta agur esango diegu 2011ko ihauteriei.
No hay comentarios:
Publicar un comentario